Telkens doet het zeer
Wanneer
Het afscheid
Daar is
Ik opnieuw lijd
Onder het gemis
Van het kind
Dat ver van mij
Zijn weg zoekt en vindt
Ik wens hem dichterbij
Maar moet hem laten gaan
Zodat hij aan zijn leven
Ver hiervandaan
Vorm en inhoud kan geven
Ik houd hem echter vast
In mijn gedachten
In mijn gebed
Ik zal wachten
Tot hij mij weer verrast
En voet op Nederlandse bodem zet

Dan zal ik enthousiast
Met vaste tred
Hem tegemoet gaan
Mijn armen
Om hem heenslaan
Mij warmen
Aan zijn lach
Op die dag
Zeg ik zachtjes in zijn oor
Wees welkom thuis, hoor!