Paalzitten! Op een warme zomerdag, tijdens één van onze vakanties in Frankrijk, pakten mijn lief en ik eens flink uit. We verwenden onszelf met een ijsfestijn, bestaand uit een oubliehoorn, maatje XL, met maar liefst drie bollen ijs en onbeschaamd veel slagroom. Genietend van het vooruitzicht om deze lekkernij te verorberen, zochten we een passend zitplekje. Ons oog viel op twee comfortabele palen met een prima zithoogte en idem zitvlak. Ze leken voor ons klaargezet. We zegen neer op deze twee uitnodigende zitplaatsen en begonnen aan onze delicatesse. Terwijl we genoten van de geneugten des levens, bleken onze zitpalen te kunnen bewegen en tot onze grote ontsteltenis verdwenen ze stukje bij beetje gewoonweg in de grond. Sinds wanneer boden degelijk en robuust uitziende palen geen betrouwbare zitplek meer? Met armen en benen zwaaiend probeerden we én ons evenwicht én ons heerlijke hapje te bewaren. In slechts luttele seconden lagen we languit op de grond, terwijl we met veel pijn en moeite onze handen naar omhoog hieven. Niet in aanbidding, maar om de oubliehoorn met inhoud eenzelfde lot te besparen.
Ha ha dat had ik wel willen zien.
LikeLike